جم - جمبو

جم درختی است بومی هند و برمه. این درخت در فلوریدا، فلسطین اشغالی و تایلند نیز دیده شده است. بطور خلاصه این درخت در آب و هوای گرم و مرطوب می روید.

ارتفاع آن به بیش از 30 متر و قطر تنه آن به یک متر می تواند برسد. در ایران این درخت در سواحل خلیج فارس و دریای عمان به وفور یافت می شود.

از میوه این درخت با نام های آلوی گوجه ای ، الوی جاوه ای ،آلوی سیاه، شاه توت هندی یاد می شود. در هند با نام های مختلف جمن، جمبون جمبول ، جمبل ، . .  . شناخته مي شود.

در بوشهر و توابع آن را با نام جمبو می شناسند.

نام علمی آن Syzygium cumini است

درخت جم

روش تکثیر درخت عمدتا بصورت کاشت بذر می باشد.

گل دهی این درخت در اواخر زمستان و اوایل بهار و رسیدن میوه های آن در تابستان است.

میوه آن بیضی شکل و رسیده آن به رنگ بنفش و سیاه است. میوه رسیده آن بسیار شیرین و خوش مزه است.اما میوه های نارس تلخ و گس هستند. میوه جم داری مواد غذایی مختلفی چون ویتامین A کربوهیدارت است. مواد معدنی مختلفی مثل کلسیم، منگنز، فسفر، آهن ، سدیم، پتاسیم و ..... در آن یافت می شود.

همچنین این میوه داری اسید آسکوربیک، ریبوفلاوین، نیاسین و اسید فولیک است.

میوه و هسته و گل این دارای ارزش دارویی نیز می باشد. خواصی همچون ضد اسهال و رفع قارچهایی که باعث کچلی می شوند و کاهش قند خون را می توان برای آن نام برد.

گل های آن منبع خوبی برا زنبوران عسل برای تهیه شهد هستند. در فصل بهار بر روی این درختان کندوهای طبیعی زیاد را می توان یافت.

منبع :جهاد کشاورزی استان هرمزگان.

با اندکی تلخیص.

عکسها: میناب تکنیک