خار شتر
نام علمي : Alhagi persarum
نام فارسي : خار شتر ايراني
نامهای گوناگون خارشتر در زبان انگلیسی عبارتاند از:
Camel thorn (خار شتر)
Manna Tree (درخت انگبین)
Persian Manna Plant (گیاه انگبین ایرانی)
نام محلی : خار آدور – خار آرور - اَرور
گياهي متعلق به خانواده نخود كه ارتفاع آن به حدود يك متر مي رسد. ريشه آن بسيار عميق وتا نقاط مرطوب زمين فرو مي رود. ميوه آن نيام بند بند است. در فصل گرما روي برگ و شاخه هاي آن قطرات سخت ترنجبين به شكل شبنم سفت شده مشاهده مي شود. این گیاه در شرایط سخت و بی آب هم می تواند رشد کند، در تصویر زیر مشاهده می کنید که از تنه ی یک نخل خشکیده، توانسته بروید و بزرگ شود.


ریشههای خارشتر گاه تا ژرفای ۵ تا ۷ متر هم میرسد. این گیاه در شورهزارهای ایران، عربستان، صحرای سینا، سوریه و هند و پاکستان تا ارتفاع ۴۰۰ متری از سطح دریا میروید.
در ایران این گیاه در مناطق وسیعی می روید. تقریبا در تمام مناطق شوره زار و گرم می روید.خصوصا در مناطق شرق - جنوب شرق جنوب- مرکز و غرب کشور.
این گیاه نیاز به نگهداری ندارد و به صورت خودرو در فصل بهار جوانه می زند ، در اواخر بهار گل می دهد در تابستان خشک می شود و در بهار سال بعد از همان بوته خشک شده دوباره گیاه جدید جوانه می زند.
در بیابان ها یکی از منابع غذایی حیوانات بیابان گرد همچون شتر است.علی رغم داشتن خار ها نوک تیز شتر ها از آن تغذیه می کنند.
خواص مهم دارویی و مصارف گیاه:
خاصیت ضدعفونی کنندگی خوبی دارد و میکروبها را از بین میبرد، به همین دلیل برای درمان بیماریهای عفونی مفید است.
در تسکین سرفه و درد سینه موثر است.
درمان کننده کلیه و مجاری ادارو دفع کننده سنگ کلیه و مثانه می باشد .
ضماد خار شتر درمان کننده بواسیر و زخمهای مقعدی می باشد .
خاکستر خار شتر التیام دهنده و ترمیم کننده جراحات و زخمها می باشد
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۰/۰۳/۱۱ ساعت 7:23 توسط عباسعلی رمضانی
|