در ابتدای مطلب این نکته را یاد آور می شوم که هدف از درج این مطلب ب نمایش گوشه ای از واقعیت ها ست، برای دیدن و یافتن راه حلی.
من در وقت آزادم در یک شرکت ساختمانی به عنوان مشاور و مجری تاسیسات  فعالیت میکنم.
این تصاویر را در سفری که جهت انجام امورات تاسیسات چند پروژه مدرسه یک کلاسه در تابستان امسال به بشاگرد سفر کردم گرفته ام.

در پست قبلی این تصویر را مشاهد کردید.

مدرسه کپری در بشاگرد


همچنین این سوال نیز مطرح شده بود که :
به نظر شما از این مکان چه استفاده ای می شود؟
جمع بندی پاسخ های خوانندگان وبلاگ :

1. محل نگه داری دام
2. محل زندگی افرادی محروم
3. مدرسه
4. مسجد

همه این پاسخ ها را می توان پذیرفت.
آری ، این ساختمان یک مدرسه در یکی از روستاهای بشاگرد است (بود) .

اگر در پایتخت فقط رنگ دیوارهای یک کلاس درس کمی کهنه شود ببیند که چگونه اعتراضات از نواحی مختلف بالا می گیرد، که این موضوع در روحیه دانش آموزان تاثیر دارد ، آنها نمی توانند درس بخوانند و ....
کاش اینگونه حساسیت ها برای تمام مناطق کشور شکل بگیرد.

اما بشاگرد.
بشاگرد منطقه ای است کوهستانی و بسیار محروم که اهالی بشاگرد و استان هرمزگان آن را با نام "حاج عبداله والی" بهتر می شناسند.

جناب والی نمایده ویژه امام خمینی در بشاگرد بود که واقعا به مردم آن منطقه خدمت های بسیار نموده است.

مطالب بیشتر در باره محرومیت بشاگرد و فعالیتهای عبدالله والی را در اینجا بخوانید.

منطقه محروم بشاگرد

حاج عبدالله والی
 
فقط همین را بگویم که در ابتدای انقلاب زمانی که آوای وجود چنین منطقه ای به گوش امام خمینی (ره) می رسد نماینده ویژه خود را به آنجا می فرستد تا از اوضاع آنها خبر بگیرد. اکنون یکی از روستا ها را با نام " خمینی شهر " نام نهاده اند.

در آن زمان اگر فردی بیمار می شد باید بیش از یک ماه با الاغ راه می پیمود تا به میناب برسد. حال در این مدت یک ماه در طول مسیر چه می خوردند آیا زنده به میناب می رسیدند یا نه و ......

آنها برای تامین غدای خود بصورت کاروان به میناب می آمدند. رفت و برگشت آنها دو ماه طول می کشید.


اما بشاگرد امروز:
از ابتدای انقلاب تاکنون فعالیتهای زیادی برای این منطقه محروم شده است.اکنون بشاگرد در تقسیمات کشوری به شهرستان تبدیل شده است.
علی رغم فعالیتهای عمرانی زیادی که انجام شده بدلیل پراکندگی جمعیت در کوه ها و صعب العبور بودن راههای روستایی هنوز رتبه اول محرومیت در کشور به این منطقه اختصاص دارد.

به این تصاویر نگاه کنید.


راههای روستایی بشاگرد

راههای روستایی بشاگرد

بعد از طی 6 ساعت راه با کامیونت نیسان در مسیرهایی شبیه به تصویر فوق و حتی خیلی بدتر از این تصویر که در حین حرکت بدلیل تکانهای شدید امکان عکس برداری وجود نداشت به روستای مورد نظر رسیدیم.




 خانه های مسکونی ( کپر )

کپر - خانه های کپری

در یکی از این روستاها همان طور که در تصویر می بینید برق فشار متوسط (20 کیلو ولت) وجود دارد اما شبکه فشار ضعیف هنوز اجرا نشده بود. در زمانی که من انجا بودم به گفته ساکنین روستا مدتی بیش از یک ماه بود که ترانس برق و کابل و سایر تجهیزات را آورده بودند و در روستا رها کرده بودند. چه زمانی بتوانند این مردمان از نعمت برق و روشنایی برخوردار شوند ؟؟؟

کودکان بشاگرد

کودکان بشاگرد

 
کودکان بشاگرد

کودکان بشاگرد

 
کودکان بشاگرد

آب شرب روستاهای بشاگرد
زمانی که شایعی در خصوص آلودگی آب تهران بگوش می رسد می بینید که چگونه همه نهاد ها  به تکاپو می افتند، آزمایش پشت آزمایش. تا جایی که مجلس محترم شورای اسلامی دستور تحقیق و تفحص  را صادر می کنند. اما ببینید بعضی از هموطنان از چه آبی برای شرب استفاده میکنند. اینجا واقعیت در جلو چشم همگان است و نیازی به هیچ  گونه آزمایش نیست. در این آب انواع جانوران کوچک و بزرگ دیده می شود. ماهیان کوچک ، خرچنگ های کوچک ، قورباغه و ....  . کاش برای همه هموطنان مان با عدالت تلاش کنیم.

آب شرب بشاگرد
 

آب شرب بشاگرد


ساختمان جدید مدرسه
این اولین بنا در روستا است که با استفاده از مصالح ساختمانی ( سیمان و بتن و .....) ساخته شده است. اکنون بعد از سالها دانش آموزان این روستا می توانند در یک فضای آموزشی واقعی در کلاس درس شرکت کنند.

مدرسه نوساز بشاگرد

همان طور که در تصویر می بینید این روستا دارای برق است. برای رساندن برق به این روستاها زحمات و هزینه های زیادی انجام شده است. اما همه این هزینه ها لازم و واجب و ضروری است چون آنها نیز انسان و از هم میهنان خودمان هستند. و نباید هیچ منتی از این بابت بر سر آنها نهاده شود.
به امید آن روز که آهنگ توسعه در همه نقاط میهن اسلامی مان شنیده شود.