استبرق
استبرق گیاهی است که در مناطق گرم و خشک و بیابانی می روید. این گیاه در ایران، اردن ، سوریه، و .... می روید.
کلمه " استبرق" به معنای ضخیم و کلفت است.
این درخت دارای برگهای گوشتی و ضخیمی است.
نام علمی آن "calotropis" است.

این در خت در ایران درمناطق وسیعی ، شامل جنوب خراسان ، سیستان و بلوچستان ، جنوب کرمان ، هرمزگان ، بوشهر و خوزستان می روید.
در مناطق مختلف آن را با نام های مختلفی می شناسند. در خوزستان به آن "غَلَب لَب"، هرمزگان و جنوب کرمان و سیستان به آن "کَرگ" در بوشهر و اطراف آن به آن "خَرگ" می گویند.
در كتب قدیمى به آن عشار - عشر - اكران و مدار گفته اند.

حشره ای را که در تصویر بالا بر روی گل استبرق می بینید مهمان همیشگی این درختان است. این حشره نوعی زنبور چوب خوار است که از شیره گل های این درخت تغذیه می کند و خانه خود را درون چوب ها و تخته های می سازد. این زنبور چوب خوار درون چوب ها سوراخی به قطر تقریبا 2 سانتی متر ایجاد می کند و به تنهایی در آن زندگی میکند.
استبرق درختی است خودرو که نیاز به مراقب زیادی ندارد، از استبرق از قدیم تا کنون استفاده های زیادی شده است.
موارد استفاده استبرق:
1. در قدیم از شیره این درخت برای درمان جذام ، زخم ، کورک و درمان بیماریهای کبدی استفاده می کردند. شیره این درخت در ساقه و برگ و میوه آن وجود دارد که در هنگام قطع این اجزا از درخت این شیره از آن خارج می شود. به تصویر زیر نگاه کنید.

2. همچنین از الیاف موجود در میوه استبرق برای تهیه پارچه استفاده می شده است. الیاف این درخت در فضای یبن پوسته خارجی و پوسته محافظ دانه ها در میوه استبرق قرار دارد. این الیاف در تصاویر زیر کاملا مشخص هستند. اما امروز از این الیاف صرفا برای پر کردن بالش و پشتی استفاده می شود.


4. تولید کائوچو یکی از دیگر عوامل پرورش این درخت است. کائوچو از تنه این درخت ساخته می شود. کائوچو امروزه در صنعت کاربرد زیادی دارد . بیشترین استفاده کائوچوها به عنوان عایق حرارت و آب است.
5. هندو ها از شیره این درخت برای از بین بردن موی چرم استفاده می کنند.
وقتی میوه استبرق رسیده می شود پوسته میوه آن خشک و ترد و شکننده می شود و در اثر سقوط و برخورد با زمین شکسته می شود و دانه های آن به کمک قاصدکهای چسبیده به دانه ها در هوا پراکنده می شوند و به صورت طبیعی تکثیر می یابند. تصویر زیر


میناب تکنیک