قسمتی از کتاب گپ گنوغ شاعر همشهری خودمون (مرتضی نصیری کریانی)
به بسم الله که در آغاز هر کار است،
به آن دادار که اینک او مرا یار است،
سخن را ساز بنمایم، به نظمی نو،
به چنگی خوش، به آهنگی که یک رنگی از آن پیداست،
دمی اندیشه کن بنگر که اینجا معبد هستی است،
و این معبد تماشایی است،
و من هم زاده عشقم ،
و این حالات شیدایی است، ...... ..... ...
+ نوشته شده در شنبه ۱۳۸۶/۱۲/۱۸ ساعت 13:26 توسط عباسعلی رمضانی
|