مقدمه

صنعت IT از گذشته تا به امروز هم در حوزه سخت افزار و هم نرم افزار پیشرفت زیادی کرده است.

زمانی تمام سیستم عامل داس که مجموعاً 4 و نیم مگابایت بود در سه فلاپی دیسک 1و چهل و چهار مگابایت خلاصه میشد. اما امروزه می توان عکس هایی را یافت که حجم هر کدام از آنها از مجموع حجم سیستم عامل آن زمان بیشتر است. با توجه به توسعه روز افزون اطلاعات ابزارهای ذخیره سازی اطلاعات نیز توسه زیادی پیدا کرده اند.

این ابزار ها را در طی دو مقاله در دو پست به طور کلی بررسی می نماییم.

از جمله ابزارهای ذخیره سازی اطلاعات می توان به نوارهای مغناطیسی، فلاپی درایوها ، زیپ دیسک ها ، دیسک های سخت HDD، دیسک های نوری، و حافظه های فلش (فاقد قطعات متحرک)

کارت پانچ اطلاعات

در ابتدای تولید رایانه ها ابزارهای ذخیره داده بسیار محدود بودند و هزینه تولید آنها بسیار زیاد. در ابتدا برای ذخیره داده های ساده آنها را بر روی کارتهایی پانچ می کردند.

 کارت پانچ اطلاعات کامپیوتری

نوارهای مغناطیسی

بعد از آن نوارهای مغناطیسی پا به عرصه وجود گذاشتند. نوار های مغناطیسی شبیه نوارهای کاست معمولی بودند. در این نوارهای اطلاعات به صورت دو قطبی های کوچک مغناطیس شده توسط یک هد مخصوص بر روی نوار مرتب می شدند.

مشکل عمده این نوارها صرف زمان زیاد برای یافتن اطلاعات بر روی آن بود. مثلا اگر قسمتی از اطلاعات در پایان نوار ضبط شده بود باید یک دور کامل نوار می چرخید تا به آن اطلاعات دسترسی پیدا می کرد. یا ممکن بود در همان لحظه نیاز باشد تا نوار به ابتدا برگردد.

فلاپی دیسک ها

بعد از آن فلاپی داریواها پا به عرصه وجود گذاشتند. شاید تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا درایو های کامپیوتر از درایو C شروع میشود. بله درست است. در سیستم های کامپیوتری درایو A و درایو B  برای فلاپی درایو رزرو شده است.

فلاپی دیسک  

داریو A برای فلاپی های معمولی که دارای ظرفیتی معادل 1.44 مگا بایت هستند و درایو B برای فلاپی های بزرگتر که با استاندارد کشور ژاپن تولید می شدند رزرو شده اند. اما در جهان از داریو B استقبال نشد.

ادامه دارد....